დგანან სახით სამხრეთისაკენ, ჯადოქარი და ასისტენტი, ეხებიან მარჯვენა ხელით შუბლს და წარმოთქვამენ:
ატა (შენი), —
და წარმოიდგენენ თეთრ ნათებას, რომელიც მაღლდება მათ თავებთან.
ისინი ეხებიან მარჯვენა ხელით მკერდს და წარმოთქვამენ:
აივასს (ანდაც მფარველი ანგელოზის სახელი — ამ შემთხვევაში ბელფეგორი Comahon-ისთვის და ოტტაე ჩემთვის, ანდაც მხოლოდ ბელფეგორი, რიტუალის სპეციფიკის გათვალისწინებით, ჩატარებული ჩვენს მიერ 2009 წლის 16 აგვისტოს, როგორც «პირველი შეხვედრის» Comahon-ის თავისი მფარველი წმინდა ანგელოზი; იხილეთ «აპოკრიფი» («Апокриф»), 13 გამოშვება).
ისინი ეხებიან მარჯვენა ხელით მუცლის ქვედა ნაწილს და წარმოთქვამენ:
მალკუტ (სამეფო).
ისინი ეხებიან მარცხენა ხელით მარჯვენა მხარს და წარმოთქვამენ:
ვე გებურა (ხელისუფლება), —
წარმოიდგენენ ლალისებურ ნათებას და გრძნობენ სიცხეს.
ისინი ეხებიან მარჯვენა ხელით მარცხენა მხარს და წარმოთქვამენ:
ვე გედულა (დიდებას), —
და წარმოიდგენენ საფირონის ნათებას და შეიგრძნობენ სიცივეს.
შემდგომში ისინი ხელებს დაილაგებენ (გულის არეში) და წარმოთქვამენ:
ლე ომან. ამენ (უკუნისიდან უკუნისამდე, ამინ).
აგრძეებენ დგომას სახით სამხრეთისაკენ, ისინი ხაზავენ მიწის პენტოგრამას საჩვენებელი თითით. ჩაისუნთქავენ ჰაერს, გრძნობენ თუ როგორ შესდის მათში ღვთაებრივი სახელი, შემდგომ (ამოსუნთქვისთანავე) აკეთებენ შემომსვლელ ნიშანს და ვიბრირებენ:
ლუციფერ!
ისინი ხელით აღნიშნავენ პენტოგრამის ცენტრს, ამოძრავებენ ხელს საათის მიმართულებით დასავლეთისკენ და წარმოიდგენენ ხაზს იმ ადგილამდე, სადაც არის პენტოგრამის ცენტრი, რომელიც საჭიროა, რომ დაიხაზოს დასავლეთით.
ზუსატად იგივეს ისინი იმეორბენ დასავლეთისკენ, მაგრამ ამ ჯერად ვიბრირებენ:
ლევიაფან!
შემდგომში აგრძელებენ მოჩვენებითი წრის ხაზვას, და ჩრდილოეთისკენ მოძრაობას.
იგივეს აკეთებენ ჩრდილოეთით და ვიბრირებენ:
ბელიალ!
შემდომ ისინი აგრძელებენ მოჩვენებით წრის ხაზვას და მოძრაობენ აღმოსავლეთისკენ.
იგივეს იმეორებენ აღმოსავლეთით და ვიბრირებენ:
ბაალზებუტ!
შემდგომ ისინი ამთავრებენ მოჩვენებით წრეს. პირველი პენტოგრამის ცენტრში, სამხრეთით.
ხელებს შლიან ჯვარის ფორმაში და წარმოთქვამენ:
ჩემს წინაშეა პაიმონი,
ჩემს მარჯვნივ არიტონი (ანდაც ეგიმი),
ჩემს უკან ამაიმონი,
ჩემს მარცხნივ ორიენსი (ანდაც მაგოა),
ჩემში აგიზგიზებული პენტოგრამაა,
ექვს ქიმიანი ვასკვლავის ბოძში.
ამის შემდგომ ჯადოქარი და ასისტენტი იმეორებენ კაბალურ ჯვარს, ისინი ეხებიან მარჯვენა ხელით შუბლს და წარმოთქვამენ:
ატა, —
ჭარმოიდგენენ თეთრ ნათებას, რომელიც მაღლდება მათ თავებზე.
ისინი ეხებიან მარჯვენა ხელით მკერდს და წარმოთქვამენ:
აივას (ანდაც წმინდა მფარველი ანგელოზი).
ისინე ეხებიან მარჯვენა ხელით მუცლის ქვედა ნაწილს და წარმოთქვამენ:
მალკუტ.
ისინე ეხებიან მარცხენა ხელით მარჯვენა მხარს და წარმოთქვამენ:
ვე გევურა, —
წარმოიდგენენ ლალისებურ ნათებას და გრძნობენ სიცხეს.
ისინე ეხებიან მარჯვენა ხელით მარცხენა მხარს და წარმოთქვამენ:
ვე გედულა, —
და წარმოიდგენენ საფირონის ნათებას და შეიგრძნობენ სიცივეს
შემდგომში ისინი აწყობენ ხელებს (გულის არეში) და წარმოთქვამენ:
ლე ომან, ამენ.

შეიძლება დარჩეს შთაბეჭდილება, რომ ჩვენ გადავაკეთეთ რიტუალი, შევცვალეთ ღმერთის და მთავარანგელოზთა სახელები პირველ ხელმისაწვდომ დემონებად. რა თქმა უნდა, ეს ასე არაა.
პირველ რიში Liber Azerate. მასში (ეს არის MLO-ს კრებული, ერთ-ერთი თანამედროვე ექლეკტური «მარცხენა მიმართუების» ტრადიციების, მეტწილად დაკავშირებული ტელემოსთან, თუმცა რა თქმა უნდა, ის არ წარმოადგენს მის ნაირსახეობას) მოყვანილია პატარა რიტუალების კრებულის მოდიფიკაციაა, რომელშიც როგორც პოზიტიური, ჩვენი აზრით, აგრეთვე უარყოფითი მომენტები არის. რადგან ჩვენ პოზიტიურისგან ასე თუ ისე ათებული გვქონდა ფუძე, დავიწყოთ უარყოფითით.
ეგრევე გვხვდება თვალში, სახელ-სიმბოლოების სამეულობა, რომელიც ორიგინალურ რიტუალშია, აქ სახელები შეადგენენ ოთხეულს. ლუციფერი, ბელიალი, ბაალზებყტი და ლევიაფანი, ესენი გამოდიან შემცვლელებად ჯერ კაბალისტურ ჯვარში (ცვლიან, აივასს/წმინდა ანგელოზით, მალკუტ, გედულა, გებურა, მითუმეტეს, რომ ბოლო ორი ინვერტირებულია, ორიგინალში თავიდან მოდის მარჯვენა მხარი, გებურა, შემდგომ მარცხენა, გედულა, აქ კიდევ თავიდან მარცხენაა, ბაალზებუტი, შემდგომ მარჯვენა, ლევიაფანი; იმის გათვალისწინებით, რომ გებურა მიესადაგება მარცხენა სვეტს, ხესედი/გედულა — მარჯვენას, და ამიტომ ყურება არ გამომდინარეობს ხის მხრიდან, არამედ მისი მიმართულებით, ამის გააზერება შეიძლება არა მხოლოდ «ბნელი»ინტერვენციით, «ათელი» სიმბოლოებით, არამედ როგორც ხედვა ხის მხრიდან და ხედვა ხის მხარეს, — კლიპოტიკური მხრიდან; ბოლო ხედვის წერტილი დასტურდება დანარჩენი კონტექსტითაც Liber Azerate), შემდგომ — ღმერთების სახელები (ადონაი, იახვე, ეხეიე, აგლა, მიუხედავად ამისა, მოძრაობა იწყება არა აღმოსავლეთიდან, არამედ სამხრეთიდან, არა მარჯვნიდან, არამედ მარცხნიდან და პენტოგრამა — არის გამომძახველი და არა გამდევნელი). და ბოლოს, მთავარანგელოზთა სახელები (მიქაელი, ურიელი, რაფაელი, გაბრიელი, ყველა შემთხვევაში თანმიმდევრობა არ არის მოყვანილი სახელებით, არამედ სინათლის მხარეების შესაბამისად; როგორ შეიძლება აღინიშნოს ამ შემთხვევაში თანმიმდევრობა არ არის ჯვაროსნული წინ-უკან-მარჯვნივ-მარცხნივ) არამედ წრიული, საათის საწინააღმდეგო მიმართულების). მიუეხედავად ამისა, მთლიანობაში, თუ გამოვალთ საერთო კონტექსტიდან, შეთანხმება არის დალაგებული საკმაოდ მართებულად, ეს არღვევს მთლიან სურათს სამყაროზე. თუ კლასიკურ პატარა პენტოგრამის რიტუალში თავიდან აღნიშნულია ყველაზე აბსტრაქტული, არქეტიპიური, სფეროსებური შესაბამისობა, შემდგეომ — უზენაესი არსებების სახელები ერთ-ერთ ტრადიციაში და ბოლოს, უზენაესი სტიქიების სულების, ელემნტირებულ ბუნებაში, აქ ყველაფერი რჩება ერთ დონეზე. ამ ტრადიციის მიხედვით, სფეროსებრივი სახელების მაგივრად შესაძლებელი იყო დაეყენათ (შეიძლებოდა აგრეთვე არ დაეყენათ, როგორც გავაკეთეთ ჩვენ; ეს გაგებები არქიტიპიურია და არ არიან დამოკიდებულები «მარჯვენა» თუ «მარცხენა რიგზე») კლიპოტიკური (შესაბამისად, ტაუმიელი, ატას მაგივრად, ტაგირირონი ან უფრო სორატი — აივასის, ნახემოტი მალკუტის, გოლახაბი გერუბას, გააშებლა გედულას) მაგრამ ქვევითა ქვატერნოსტი, საჭიროა დაანაწევრო დონეებზე. ეს ამოცანა ჩვენ გადავწყვიტეთ ამოგვეხსნა პირველყოვლის.
იოლი გზა ამის გასაკეთებლად არის შეთანხმებების ტაბულა გამოვიყენოთ, უმთავრესი რომელშიც არის ტელემიტების ტრადიციის არსებობა Liber 777. თავიდან ავირჩიოთ თუ სად — სახელების მაგივრად ღმერთები ან მთავარანგელოზები — ჩვენ საჭიროა ჩავსვათ უმაღლესი დემონები Liber Azerate (რატომ არ იყო შეცვლილი პირველი სახელების ჯგუფი — იხილეთ მაღლა; ისინი აბსტრაქტულები არაინ, უნივერსალურები და არ შედიან წინაამღდეობაში იმ ძალებთან, რომლებსაც ჩვენ ვიძახებდით; მიუხედავად ამისა, ორიგინალური რიტუალი უფრო ლოგიკურია, რადგან შეიცავს მფარველი ანგელოზის მოწოდებას). იმის მიხედვით, რომ ამ ტრადიციაში უმაღლესი საღმრთო არ ყავთ (ანდა ოთხი უმაღლესი არქიდემონი, რომლებიც წრმოადგენენ ოთხ სახეს, ასპექტს, რომელიღაც არსების, სახელად აზერატა, რომ ამ შემთხვევაში ერთნაირია), გავჩერდეთ პირველ ვარიანტზე. Liber Azerate თანახმად, ლუციფერს შეესაბამება სამხრეთი, ბაალზებუტს — აღმოსავლეთი, ბელიალს — ჩრდილოეთი, ლევიაფანს — დასავლეთი. ამიტომაც უბრალოდ შევუსადაგოთ მათი სახელები ამ კლასიკური პატარა პენტაგრამის რიტუალის მხარეების ნაცვლად. მივიღებთ: ადონაი = ლუციფერი, ეხეიე = ლევიაფანი,აგლა = ბელიალი, იახვე = ბაალზებუტი, მაგრამ რომელი მხრიდან დავიწყოთ და სად დავამთავროთ?
რადგან ჩვენი რიტუალს აქვს ბელფეგორთან კავშირი, რომელიც შემადგენლობაშია ლუციფერის ომიანობაში, ჩვენ გვეჩვენება ლოგიკურად, რომ ლუციფერის მხრიდან საჭიროა დავიწყოთ, პირადად მე მიმაჩნია რომ ლუციფერი, როგორც გამთენიის ვარსკვლავი და პრომეთეის სიმბოლოს შეესაბამება აღმოსავლეთი, მაგრამ რადგან ჩვენ მოვლაპარაკდით მსოფლმხედველობა Liber Azerate მუშაობაში, რიტუალში იყო მიღებული შესაბამისობა სამხრეთთან. რომელ მხარეს უნდა განვაგრძოთ მოძრაობა? რადგან ბელფეგორის გამოძახების კონტექსტში, რიტუალი ინარჩუნებს განდევნის მიმართულებას და არ ცვლის გამოძახებითზე, როგორც Liber Azerate-ში, ჩვენ აგრეთვე შევინარჩუნეთ მოძრაობა საათის მიმართულებით. გავაგრძელოთ. როგორც შეიძლება ავღნიშნოთ LVIL და LIX Liber 777, მიქაელი = სამხრეთი, გაბრიელი = დასავლეთი, რაფაელი = აღმოსავლეთი, ურიელი = ჩრდილოეთი მიესადაგება, ხოლო კომენტარებში მასზე ნათქვამია, რომ ბეტ ელოხიმის თანახმად, მიქაელს მიესადაგება სამხრეთი, გაბრიელს ჩრდილოეთი, რაფაელს დასავლეთი, ერიელს აღმოსავლეთი (ანუ, ცალსახად ეხება მხოლოდ მიქაელს). მაგრამ გაბრიელი ორივე შემთხვევაში ესადაგება წყალს, ურიელი — მიწას და რაფაელი — ჰაერს. ასე რომ კითხვა დაიყვანება მხოლოდ ელემენტებისა და კორდინატების თანაფარდობაზე. სხვადასხვა ტრადიციებში ერთსულოვნება ამის მიმართ არ არსებობს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ის არანაირ როლს არ თამაშობს. რადგან ჩვენ გამოვმდინარეობთ მხარეებიდან (და იმიტომ, რომ უმაღლესი ქვატერრნოსტის დემონები უკვე «დაკავებულია») უბრალოდ ვეძებთ 777 დემონების სახელებს, რომლებიც მიესადაგებიან მხარეებს. სტიქიური სვეტებიდან ჩვენ ვპოულობთ LXVIII (დემონების მეფეებს) და ვხედავ, რომ აღმოსავლეთს მიესადაგება ორიენსი (Liber Azerate-ში — მაგოა) დასავლეთს — არიტონი (Liber Azerate-ში — ეგიმი), სამხრეთს — პაიმონი, ჩრდილოეთს — ამაიონი. და ასე ვალაგებთ მათ ჩვენს ირგვლივ, მივასადაგებთ მიქაელს — პაიმონთან, გაბრიელს — არიტონომთან, რაფაელს — ორიენსომთან და ურიელს — ამაიმონომთან, (და აქედან გამომდინარე ვაძლევთ უპირატესობას 777, და არა ბეტ ელოხიმ: მხოლოდ კეთილმოწყობის თვალთაზრისით, რადგან დემონების შესაბამისობა ბეტ ელოხიმში მოყვანილი არ არის) მეორე Liber Azerate სიის თანახმად ორიენსას მაგივრად არის მოყვანილი ორიენსის/მაგოა, არიტონის/ეგიმა, პაიმონის და ამაიმონის ნაცვლად შეიძლება იყვნენ აღნიშნულები აზაზელი, მახაზაელი, აზაელი და სამაელი, რაც შეეხება მათი სახელების რიგობითობას, მიუხედავად ჩვენი პატივისცემისა, ალისტერ კროულის მიმართ, წრიული რიგობითობა (როგორიცLiber Azerate-ში არის) ჩვენ მიგვაჩნია უფრო მართებული, (წრიული მიმართულება უფრო ბუნებრივია, ვიდრე ჯვაროსნული) და ჩვენ ესეცმივიჩიეთ, მაგრამ Liber Azerate-ში რიტუალი განხრა უფრო გამომძახველია, ჩვენთან კიდევ რჩება განმდევნელი, ამიტომაც რიგობითობა არის საათის მიმართულებით.
ყველა შეტანილი ცვლილების მიუხედავად, ნარჩუნდება რიტუალის სამსაფეხურიანობა, და მისი განდევნითი მიმართულება, დარღვევა Liber Azerate-ში, ამოიღება კონფლიკტი ტრადიციებს შორის(რომელშიც აღბეჭდილია პატარა პენტოგრამის რიტუალი, და რომელშიც ჩვენ ვმუშაობთ) და ინდიფიკაცია, რომელიც შეესაბამება ტელემის მაგიის წესებს. რა თქმა უნდა, აივაას ნაცვლად (ვისი სახელიც ფიგურირებს ბელფეგორის გამოძახების რიტუალში; ნახეთ «აპოკრიფი», ქმედება 13) უნდა ყოფილიყო «ბელფეგორის» სახელი, ეს იყო, ჩემი აზრით, ერთადერთი მნიშვნელოვანი შეცდომა ჩვენი რიტუალის შედგენის დროს, რადგან, ვაღიარებ, რომ არავინ ჩვენთაგანს არ ქონდა წაკითხული პატარა პენტოგრამის რიტუალი მიმართ კომენტარები. რა თქმა უნდა, გამოცდის ჩაბარებისას ხარისხზე, საჭიროა აჩვენო, რომ კლასიკური ფორმა შენთვის ცნობილია, მაგრამ ჩამოთვალო სახელები, რომლებიც შენთვის უცნობია და გაუგებარი, შენ ყოველდღიურ პრაქტიკაში, ჩემი აზრით, ეწინაამღდეგება თვითონ ტელემის აზრს. შენ თუ გაგაჩნია შესაძლებლობა აღითქვა, ვთქვატ, იახვე და ბაალზებუტი, როგორც ერთიანი არქეტიპი, დაკავშირებული აღმოსავლეთთან (და ნათესაური ცნებების კომპლექი, მე-11 სტრიფი, 777-დან), შეიძლება იყოს გამოყენებული სახელი, ნებისმიერი ტრადიციიდან, თუ რა თქმა უნდა ისინი, არ შედიან ერთმანეთში კოფლიკტში.
თუ სამუშაო მიმდინარეობს რომელიღაც კონკრეტული ტრადიციის მიერ — სასურველია მაინც, განისაზღვროს ყველა ამდაგვარი მომენტი. ადგილის გასუფთავებისას, იუდეველი ღმერთების სახელებით და მისი მთავარანგელოზებით გამოძახებისთვის, ვთქვათ, რომ ისიც ბელფეგორი, შენ რისკავ «წყალთან ერთად განდევნო ბავშვიც». რა თქმა უნდა, მე მხოლოდ მინერვალი ვარ და არავითარ შემთხვევაში არ ვაპირებ გამოვთქვა ჩემი აზრი, როგორც საერთოტელემიტური, და ლიდევ «საერთოოტოური», მაგრამ ჩემი აზრით, ხარისხის გამოცდაზე, საჭიროა განახორციელო რიტუალი საკუთარი ნებისყოფით, ანუ იმ ტრადიციით, რომელსაც შენ მიეკუთვნები, რის შემდეგადაც შეიძლება (არა როგორც რიტუალი არამედ უბრალოდ ზეპირად) მოყვეთ რომელი სახელები შეესაბამება «კანონს», რატომ თვლი შენ ნებისყოფის საწინაამღდეგოდ მათ გამოყენებას და რომელი დებულებებით ხელმძღვანელობ, მიუსადაგო კონკრეტული შესატყვისობა. ტელემის კანონის მიზანია — არ შემოახვიოს თავი თავისი დოგმებით, არამედ ასწავლოს საკუთარი ნებისყოფის განსაზღვრას და ამ დებულებით მოქმედებას. იმოქმედე ასე — და არავინ არ გეტყვის «არას».

http://apokrif93geo.wordpress.com/2013/10/08/tsqvilis_mtsire_rituali_romelits_gandevnis_pentogramebs/

ჟურნალი "აპოკრიფი" იწვევს თანამშრომლობისთვის ავტორებსა და მთარგმნელებს, რომლებიც წერენ ქართულად. მოგვმართეთ:93in39@gmail.com (სასურველია წერილები რუსილ ან ინგლისურ ენებზე)